Drodzy mieszkańcy, Kochana młodzieży, Szanowni mili goście!
Dzisiejsza nasza uroczystość jest wydarzeniem historycznym dla naszej miejscowości, gdyż wspólnie razem obchodzimy piękny jubileusz 50-cia powstania i działalności Ludowego Zespołu Sportowego w Pisarowcach. Jest mi szczególnie miło, że doczekałem tego jubileuszu, że znajduję się wśród kolegów i przyjaciół z którymi wspólnie razem tworzyliśmy podwaliny i fundamenty sportu wiejskiego oraz wspólnie razem budowaliśmy te obiekty sportowe znajdujące się na naszym terenie. Okres przebiegłych 50-ciu lat trudny, wymagał wiele pracy, wytrwałości i poświęcenia którym to wyzwaniom sprostaliśmy. Nasza wspaniała młodzież, żądna była rozrywki i zabawy sportowej. Pierwsze zalążki sportu w Pisarowcach odnotowujemy już w latach 1948/49, kiedy to młodzież przeważnie szkolna zaczęła w piłkę kopać. Początkowo miejscami spotkań młodzieży były przydomowe podwórka i ogrody, następnie spotkania i rozgrywki przeniosły się na pastwisko wiejskie znajdujące się za rzeką Sanoczek. Z upływem czasu uprawianiem spotkań i treningów stawało się z dnia na dzień coraz aktywniejsze co zmuszało młodzież do podjęcia działań organizacyjnych. Zespół i entuzjazm potęgował się wśród młodzieży, która wówczas nie wstydziła się kopać piłkę bosymi nogami, niekiedy korzystała z różnego własnego obuwia co jej nieporóżniało. Pierwszymi osobami, którym piłka nożna stała się sprzymierzeńcem rozrywki i wykorzystania wolnego czasu była grupa kolegów szkolnych w osobach: Jan Gagatko, Jan Tomczewski, Jan Posadzki s. Katarzyny, Czesław Grzebień, Marian Wanielista, Wiktor Sieczkowski, Ryszard Posadzki i inni. Rosnące zainteresowanie piłką nożną zmusiło młodzież do pozyskania odpowiedniego miejsca na boisku sportowa wewnątrz wioski. W pierwszym kwartale 1950 roku grupa inicjatywna pod przewodnictwem Mariana Wanielisty zwróciła się z prośbą do Wielkiego Komitetu parcelacji majątku dworskiego o wydzielenie odpowiedniego placu pod boisko sportowe. Prośba zasiała przychylnie zaakceptowana przez członków tego Komitetu w osobach: Józef Grzebień, Władysław Mitrzyk, Michał Wanielista, Tomasz Posadzki, Franciszek Haduch ówczesny sołtys wsi. Chętna i żądna czynów młodzież zmobilizowała się i w dniu 28 marca 1950r. o godz. 14:50 przystąpiła do zbiorowego czynu w pracach przygotowawczych budowy boiska sportowego. Prace rozpoczęto od karczowania drzew owocnych i krzewów, wywożenia ziemi niwelacji płyty boiska. Wszystkie prace ziemne wykorzystywane były ręcznie przez grupę młodych zapaleńców w osobach: Jan Gagatko, Czesław Grzebień, Stanisława i Jan Tomczewski, Marian Wanielista, Jan Wołek, Kazimierz Wróblewski, Ryszard Posadzki, Szymon Grzebień, Wiktor Sieczkowski, Włodzimierz Nowosławski, Jan Posadzki s. Katarzyny, Franciszek Grzebień, Mieczysław Posadzki i inni. Prace trwały dwa miesiące, dodatkowo wybudowano bieżnię oraz tymczasowe boisko co umożliwiło zgłoszenie i rejestrację w drugim kwartale 1950 roku L. Z. S. Wiązących czynności dodatkowo w ówczesnym Powiatowym Zarządzie Związku "Samopomocy Chłopskiej" w Sanoku. Po rejestracji otrzymaliśmy częściowo sprzęt sportowy, a o dodatkową pomoc zabiegano w Klubie Stal Sanok działającym przy S.F.A. "Autosan" skąd otrzymaliśmy sprzęt używany, co na owe czasy było dużym osiągnięciem. Znaczącą pomoc finansową świadczyli nam starsi opiekunowie m.in. z urządzanych zabaw tanecznych. Szkolenia i treningi odbywały się we własnym zakresie. Na mecze wyjeżdżano do ościennych miejscowości jak Zarszyn, Bażanówka, Trepcza, Dąbrówka, Milcza, Długie, Jaćmierz, Pielnia. Zawodnicy dowożeni byli transportem konnym - furmanką, niektórzy korzystali z własnych środków lokomocji - rowerów. Stopniowo ulegało poprawnie usprzętowienie klubu, a zawodnicy coraz widoczni byli na boiskach sportowych. Przez wiele lat trzon podstawowego składu drużyny piłkarskiej tworzyli zawodnicy rodzinnej wioski Pisarowce, choć również nie brakowało piłkarzy obcych z Nowosielec, Zarszyna, Dąbrówki, Sanoka, a nawet Zagórza. L.Z.S Pisarowce posiadał wielu dobrych zawodników. Z prawdziwą satysfakcją odnotowujemy nazwiska ofiarnych bramkarzy. Dużą aktywność działań i pracy na rzecz sportu odnotowujemy w okresie lat 1952 - 1984 szczególnie w dobrej formie rozgrywanych meczy utrzymywała się drużyna piłki nożnej nieco mniejsze zainteresowanie było piłką siatkówki. Z ogromnym ubolewaniem nie da się ukryć pewnych niepowodzeń organizacyjno - kadrowych w tym wyraźny brak funduszy, które przez kilka lat sprowadziły bardzo małą aktywność działań L.Z.S. Uzdrowieniem pracy i pobudzeniem do odnowienia działalności sportowej w sposób kompleksowy zajęło się w czwartym kwartale 1996 roku. Wkraczając w 3-cie tysiąc lecie i następny jubileusz pragnę szczerze życzyć naszym wspaniałym sportowcom i Zarządowi Klubu oraz działaczom sportowym jeszcze większych sukcesów w dalszej pracy i rozwoju w naszej drużynie.
Opracował: Marian Wanielista